Rozdział 22 cz.3

 - Może byś coś zjadła ? - zaproponował Sebastian.
 - Może to dobry pomysł - szepnęła Martina.
 - Nie chce ci robić na złość, ale źle wyglądasz, dobrze się czujesz ? - zapytał z troską.
 Zaraz zdechnę - pomyślała.
 - Całkiem dobrze - uśmiechnęła się blado.
 - Kłamiesz ? - zapytał.
- Pewnie - pomyślała.
- Nie, skąd taki pomysł ? - zdziwiła się.
 - Przecież widzę - mruknął.
- Źle spałam i tyle - oznajmiła.
Chłopak jedynie przewrócił oczami.
 - Łatwo przyszło ci nazywanie mnie Sebastianem, trochę za szybko nie sądzisz ? - podszedł ją.
 - Tak jakoś wyszło no zapamiętało mi się - nie wzruszyła się Martina.
 - Gorzej jak z ojcem, z tobą też nie można się kłócić co ? - uśmiechnął się pociągając łyk wina.
 - Jak widać - podniosła filiżankę z herbatą.
 - Zielona ? - stwierdziła i pociągnęła łyk.
 - Tak, ciągle zmieniasz temat - zauważył.
 - Jakoś tak wychodzi - mruknęła.
Na stole było pełno rozmaitego jedzenia. Można tym było wyżywić armie.
 - Na ciebie działa zaklęcie od mówienia prawdy ? - zapytał.
 - Nie, żadne nie działa - uśmiechnęła się.
 - Super..- mruknął z lekką irytacją.
 - Nie przesadzaj - okręciła sobie pasemko włosów wokół palca.
 - Nie dziw mi się, niczego mi nie mówisz. Możesz mi ufać nie chcę cię skrzywdzić - powiedział obejmując ją.
Nawet nie zauważyła kiedy się poruszył.
 - Jestem potworem - pomyślała.
 - To zbyt bolesne - pomyślała.
 - Przepowiednia, ja .. - zaczęła.
 - Masz którąś z mocy ? Rozważałem to bo nie działa na ciebie magia, białą ? - zapytał.
 - Nie.. - szepnęła.
 - Czarną ? Martino.. - zaczął.
 - Obje Sebastianie, obie.. - wyszeptała.
 - Tak się da ? - praktycznie krzyknął z zaskoczenia.
 - Najwyraźniej - oznajmiła.
 - Przepraszam, ja nie wiedziałem.. - szepnął jeszcze bardziej przyciskając ja do siebie.
 - Już się przyzwyczaiłam - uśmiechnęła się mimochodem.
 -To mnie kiedyś zabije ...
- Każdego dnia powili umieram...
Jeśli się zmienię..
Od agonii dawno już mnie mdli...
Wszystko ze mnie drwi...
Chcę żyć..
Chce kochać...
Ale czy coś takiego jak ja może???
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To na tyle mam nadzieje że się podobało :3